استاد حاج حسین
یگانه فرزند رمضان در سال 1297 شمسی در روستای داغیان از توابع قوچان دیده
به جهان گشود.
تحصیلات ابتدایی خود را در مکتب خانه گذرانده بود، مدرک ششم
نظام قدیم را در همان روستا گرفت، استاد یگانه در کنار کار کشاورزی به
آرایشگری و طبابت سنتی نیز اشتغال داشت، وی در ایام جوانی قریۀ داغیان را
ترک کرد و دوران جوانی خود را به مدت هفت سال در روستای تیتکانلو به سر
برد، در آن روزگار استاد با دوتار آشنایی مختصری داشت و به سبک قدیم دوتار
می‌نواخت، از قضا مهمان ناآشنایی به خانۀ او می‌آید در حالیکه استاد یگانه
مشغول نواختن بود، دوتار را از او گرفته کوک می‌کند، و یک مقام می‌نوازد،
چنان که حسین یگانه دوتار زدن خود را فراموش می‌کند و این مهمان ناآشنا که
پیرمردی بود خود را جوزانی معرفی می‌کند. محمد حسین یگانه در آن زمان اسم
استاد جوزانی زیاد شنیده بود اما هیچوقت خودش را ندیده بود، همین دیدار
باعث شد، یگانه به مدت سه ماه شاگرد استاد جوزانی شود و نواختن دوتار را
ماهرانه و استادانه از او فرا گیرد. استاد علاوه بر نواختن دوتار دارای
صدای گرم و رسایی بود بویژه وقتی ایشان در کار نمایشگری از قبیل:
شبیه‌خوانی، هیات های مذهبی و... همراهی می‌کرد. همچنین با هنر نقالی
آشنایی کامل داشت و شاهنامۀ فردوسی را بخوبی می‌خواند. او دارای دو همسر و
یازده فرزند است (8 پسر و 3 دختر)، او همچنین نواختن دوتار را به بچه‌های
خود نیز آموخته است، تا این سنت در میان خانواده از بین نرود. از فرزندان
او استاد محمد یگانه، موسی‌الرضا و حمیدرضا این هنر را دنبال کردند.
