مرحوم سلطان رضا بخشی گلیانی

بخشی مرحوم سلطان رضا بخشی گلیانی

سال 1321 بود که داوود علی بخشی پهلوانلویی در حصار گلیان شیروان صاحب پسری شد . برایش نام «سلطان» را برگزید . شاید اگر مأمور سجلی از او می پرسید چرا این نام را انتخاب کرده ای داوود از جواب باز می ماند و پاسخی نداشت که بدهد لیکن اگر می ماند ، «سلطان» شدن پسرش را می دید و درمی یافت که انتخاب این نام بیجا نبوده است ، گرچه واژه ی «سلطان» همه را به یاد تخت و سلطنت می اندازد اما سلطان گلیانی بر اریکه هنر تکیه زده بود و در عالم موسیقی خراسان شمالی به سلطانی ساز و آواز دست یافت و شاه نشین محفل های هنری دیار خراسان شد .

او یکی از نوابغ موسیقی بود که آوازه و شهرتش در همه جا پیچید و چه بسیار برای دیدار و شنیدن نغمه های زیبا و جادویی اش لحظه شماری می کردند . سی بهار از عمرش نگذشته بود که متأسفانه در اوج جوانی و شکوه صوت داوود گونه اش ، خزان عمرش فرا رسید و در سی سالگی درگذشت .

در این مدت کوتاه ، مرحوم سلطان رضا بخشی گلیانی کارهای بزرگی را برای اهل موسیقی شمال خراسان انجام داد . می توان گفت او «نیمای» ادبیات بخشی های کرمانج است که پی به ذائقه مخاطب برد و به فکر تغییر و تنوع و سرعت در اجرا شد و به خلاف دیگر نوازندگان دوتار که قرن ها دست از پا در تغییر آهنگ و ابیات خطا نکرده بودند ، ابتکاری را پدید آورد . هر چند که برخی نوازندگان کهن سال و سنت گرا با او به مخالفت جدی برخواستند اما استقبال گسترده از این تحول ادبی ، سرانجام به پیروزی سبک «سلطان رضا» انجامید که تا امروز هم مردم پسند بوده و نوآوری و خلاقیت در آن تماشایی است .